လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္
ဖားတစ္ေကာင္ဟာ ကင္းေျခမ်ားတစ္ေကာင္ လမ္းေလွ်ာက္လာတာကိုျမင္ေတာ့ ဒီလိုစဥ္းစားမိတယ္
"ငါ့မွာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း လက္ႏွစ္ဖက္ရွိတာေတာင္ လမ္းေလွ်ာက္ရတာ ခက္ခဲတယ္ တခါတစ္ေလ ဘယ္ညာမွားျပီး ေျခလွမ္းေတြ လြဲေနတတ္ေသးတာ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္ႀကီးက ေျခေထာက္ေတြ မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ရွိေနတာ။
ဘယ္လိုမ်ားလမ္းေလွ်ာက္ သလဲမသိဘူး ေတာ္ေတာ္ထူးဆန္းတာပဲ ဒီကင္းေျခမ်ား ဒီေျခေထာက္က အရင္လွမ္း ဟိုေျခေထာက္က ေနာက္မွလမ္းဆိုျပီး သူ႔ေျခေထာက္ေတြကိုသူ ဘယ္လိုမ်ားထိန္းခ်ဳပ္လဲ မသိဘူး"
အဲ့ဒါနဲ႔ … ဖားက ကင္းေျခမ်ားကို သြားျပီး ဒီလိုေမးလိုက္တယ္ …
"ဒီေလာက္မ်ားတဲ႔ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ မင္း ဘယ္လို လမ္းေလွ်ာက္သလဲ ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ျပီးျပီ ဘယ္လိုမွ ေတြမရဘူး ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းစီကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ႔ ကိစၥပဲ"
"ငါလည္း ေမြးကတည္းက ဒီလိုပဲ ေလွ်ာက္လာခဲ႔တာ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး တစ္ခါမွ မေတြးဖူးပါဘူး ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေမးလာျပီ ဆိုေတာ့လည္း အေျဖရွာရမွာေပါ့ ။ ေနအုန္း … ငါစဥ္းစားၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္" ဆိုျပီး တစ္ေအာင့္ေလာက္ ရပ္ျပီး ေတြးၾကည့္ေနေရာတဲ႔ …!
အဲ့ဒီအေတြးမ်ဳိးဟာ ကင္းေျခမ်ား အတြက္ ပထမဆံုးေသာ အေတြးျဖစ္သလို ဘယ္ေျခေထာက္ကို အရင္ေရြ႕ရမလဲ ဘယ္ေျခေထာက္ကိုက်ေတာ့ ေနာက္မွေရြ႕ရမလဲ ဆိုျပီး ေျခေထာက္ေတြတစ္ေခ်ာင္းျခင္းစီနဲ႔ စမ္းစစ္ၾကည့္လိုက္တဲ႔အခါ ေျခလွမ္းေတြမွားကုန္ျပီးတည့္တည့္ေတာင္ေလ်ွာက္လို႔မရေတာ့ပဲ ကို႔ယို႕ကားယားေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေလေရာ
ဒါနဲ႔ ဖားကိုေျပာတာ ေပါ့ " မင္းေနာက္တစ္ခါ တျခား ကင္းေျခမ်ားေတြကို ဒီလိုေမးခြန္းမ်ဳိး ဘယ္ေတာ့မွ သြားမေမးမိေစနဲ႔ နားလည္လား …! ငါ့ဖာသာ ဒီပံုစံအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ႔တာ ဘာျပသနာမွမရွိခဲ႔ဖူးဘူး ။အခုမင္းေမးခြန္းေၾကာင့္ ငါလမ္းေလွ်ာက္ရတာေတာင္ ခက္ကုန္ျပီ ။ ဘယ္ေျခေထာက္အရင္စလွမ္းရမွန္းမသိေတာ့ဘူး ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"?
က်ြန္ေတာ္တို႔ လူေတြလည္း ဒီအတိုင္းေန ေနၾကတာ ေအးခ်မ္းေနၾကျပီ ။ ဒါေပမဲ႔ တျခားလူေတြက သူတို႔ျပသနာအသီးသီးေတြ ယူလာျပီးေျပာၾကတဲ႔အခါ ကိုယ္သြားနားေထာင္ျပီး သူတို႔နဲ႔အတူ သြားျပီး စိတ္ရႈပ္စိတ္ညစ္ရေရာ ။
ဘဝက ေနလ့ိုရ စားလ့ိုေလာက္ငွေနရင္ ဘာမွပူေလာင္စရာမရွိဘူး ။တစ္ျခားလူေတြ ဘဝေကာင္းစားေနတာျမင္ေရာ… ဟိုလူကဒီလိုေကာင္းစားေနတာ ။
ဒီလူက ဒီလို
စိန္ေရႊ ရတနာ ပိုက္ဆံေတြ ခ်မ္းသာတာ အိမ္ရွိတာ … ကားရွိတာရည္းစားေခ်ာေခ်ာေလးရွိတာဆိုတာေတြလည္း ျမင္ေရာ … ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ေလွ်ာက္ျပီးေတြးေတာ့တာ …! ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေသာကေတြက ကိုယ့္စိတ္ကို ကူးစက္ပူေလာင္ေစေတာ့တာပါပဲ… ။
ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ မွန္မွန္ေလးေလွ်ာက္လွမ္းသြားပါ သူမ်ားေျပာစကားေတြနဲ႔ လမ္းမွားမေရာက္ပါေစနဲ႔ မေတြေဝပါနဲ႔ ။
လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္
#ငredit
"ဒီေလာက္မ်ားတဲ႔ ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ မင္း ဘယ္လို လမ္းေလွ်ာက္သလဲ ငါ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ျပီးျပီ ဘယ္လိုမွ ေတြမရဘူး ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းခ်င္းစီကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ႔ ကိစၥပဲ"
"ငါလည္း ေမြးကတည္းက ဒီလိုပဲ ေလွ်ာက္လာခဲ႔တာ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ျပီး တစ္ခါမွ မေတြးဖူးပါဘူး ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေမးလာျပီ ဆိုေတာ့လည္း အေျဖရွာရမွာေပါ့ ။ ေနအုန္း … ငါစဥ္းစားၾကည့္လိုက္အုန္းမယ္" ဆိုျပီး တစ္ေအာင့္ေလာက္ ရပ္ျပီး ေတြးၾကည့္ေနေရာတဲ႔ …!
အဲ့ဒီအေတြးမ်ဳိးဟာ ကင္းေျခမ်ား အတြက္ ပထမဆံုးေသာ အေတြးျဖစ္သလို ဘယ္ေျခေထာက္ကို အရင္ေရြ႕ရမလဲ ဘယ္ေျခေထာက္ကိုက်ေတာ့ ေနာက္မွေရြ႕ရမလဲ ဆိုျပီး ေျခေထာက္ေတြတစ္ေခ်ာင္းျခင္းစီနဲ႔ စမ္းစစ္ၾကည့္လိုက္တဲ႔အခါ ေျခလွမ္းေတြမွားကုန္ျပီးတည့္တည့္ေတာင္ေလ်ွာက္လို႔မရေတာ့ပဲ ကို႔ယို႕ကားယားေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေလေရာ
ဒါနဲ႔ ဖားကိုေျပာတာ ေပါ့ " မင္းေနာက္တစ္ခါ တျခား ကင္းေျခမ်ားေတြကို ဒီလိုေမးခြန္းမ်ဳိး ဘယ္ေတာ့မွ သြားမေမးမိေစနဲ႔ နားလည္လား …! ငါ့ဖာသာ ဒီပံုစံအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ႔တာ ဘာျပသနာမွမရွိခဲ႔ဖူးဘူး ။အခုမင္းေမးခြန္းေၾကာင့္ ငါလမ္းေလွ်ာက္ရတာေတာင္ ခက္ကုန္ျပီ ။ ဘယ္ေျခေထာက္အရင္စလွမ္းရမွန္းမသိေတာ့ဘူး ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"?
က်ြန္ေတာ္တို႔ လူေတြလည္း ဒီအတိုင္းေန ေနၾကတာ ေအးခ်မ္းေနၾကျပီ ။ ဒါေပမဲ႔ တျခားလူေတြက သူတို႔ျပသနာအသီးသီးေတြ ယူလာျပီးေျပာၾကတဲ႔အခါ ကိုယ္သြားနားေထာင္ျပီး သူတို႔နဲ႔အတူ သြားျပီး စိတ္ရႈပ္စိတ္ညစ္ရေရာ ။
ဘဝက ေနလ့ိုရ စားလ့ိုေလာက္ငွေနရင္ ဘာမွပူေလာင္စရာမရွိဘူး ။တစ္ျခားလူေတြ ဘဝေကာင္းစားေနတာျမင္ေရာ… ဟိုလူကဒီလိုေကာင္းစားေနတာ ။
ဒီလူက ဒီလို
စိန္ေရႊ ရတနာ ပိုက္ဆံေတြ ခ်မ္းသာတာ အိမ္ရွိတာ … ကားရွိတာရည္းစားေခ်ာေခ်ာေလးရွိတာဆိုတာေတြလည္း ျမင္ေရာ … ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ေလွ်ာက္ျပီးေတြးေတာ့တာ …! ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေသာကေတြက ကိုယ့္စိတ္ကို ကူးစက္ပူေလာင္ေစေတာ့တာပါပဲ… ။
ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ မွန္မွန္ေလးေလွ်ာက္လွမ္းသြားပါ သူမ်ားေျပာစကားေတြနဲ႔ လမ္းမွားမေရာက္ပါေစနဲ႔ မေတြေဝပါနဲ႔ ။
လယ္တြင္းသားေစာခ်စ္
#ငredit
Comments
Post a Comment